Σπουδαστές ΑΕΝ και ...αναβάθμιση πτυχίων! Ποιοι σπουδαστές; Ποια αναβάθμιση; Ποιων πτυχίων; (Για πόσο ακόμα θα συνεχίζεται η εξαπάτηση;)

Τις τελευταίες ημέρες δημοσιεύτηκε και αναπαράχθηκε ταχύτατα σε ηλεκτρονικά ενημερωτικά μέσα που ασχολούνται με θέματα ναυτιλίας ένα δημοσίευμα. Τίτλος του: «Σπουδαστές ΑΕΝ: Ναι στην αναβάθμιση πτυχίων». Το κείμενο σε όλες τις αναδημοσιεύσεις είναι πανομοιότυπο, πράγμα που αναδεικνύει για ακόμα μια φορά την παθογένεια της ενημέρωσης μέσω διαδικτύου, αλλά ας το αφήσουμε αυτό.

Διάβασα προσεκτικά όσα αναφέρονται σε αυτό. Εκείνο που κυρίως με έκανε επιφυλακτικό από την αρχή είναι το ότι μέχρι τότε δεν είχα ακούσει τίποτα σχετικό. Η όλη υπόθεση μου φάνηκε περίεργη και θέλησα να ερευνήσω περισσότερο. Παραθέτω λοιπόν παρακάτω τα στοιχεία και τα συμπεράσματα αυτής της μικρής μου έρευνας και αφήνω στον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

1.- Το δημοσίευμα, η είδηση και η πραγματικότητα.

Είναι βέβαια γνωστή και χιλιοφορεμένη η πρακτική της υποβάθμισης του κοινοβουλευτικού και του νομοθετικού έργου, από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Και φυσικά και σ’ αυτόν τον τομέα, η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτε τις προηγούμενες. Οι προβλεπόμενες  από τους ίδιους  διαδικασίες ενημέρωσης(;) των πολιτών και διευκόλυνσης στην έκφραση των απόψεών τους, υπάρχει μόνο για το θεαθήναι, Σημασία γι’ αυτούς έχει μόνο να περνάνε ανεμπόδιστα τις πολιτικές τους που, έτσι κι αλλιώς είναι αντίθετες προς τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας. Γι’ αυτό και, όσο λιγότερα γνωρίζει αυτή, όσο περισσότερη παραπληροφόρηση έχει εισπράξει, όσο μικρότερη δυνατότητα παρέμβασης έχει, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς. Αλλά είναι κι αυτό μια ακόμα πονεμένη ιστορία του πολιτικού μας βίου, ας την αφήσουμε για μιαν άλλη φορά και ας γυρίσουμε στο θέμα μας.

 

2.- Ιστορίες για γέλια;...

Το άρθρο 44 λοιπόν, προβλέπει την αναβάθμιση των διπλωμάτων των ΑΕΝ! Είναι πράγματι έτσι; Αρχικά, κάποιος που διαβάζει προσεκτικά τη διατύπωση του άρθρου, αν έχει στοιχειώδη γνώση του θέματος, θα κάνει μια εκπληκτική διαπίστωση. Ο συντάκτης του άρθρου, πέρα από το ότι είναι παντελώς άσχετος, μοιάζει να το έχει συντάξει τελείως πρόχειρα, σαν κάποιος να υπαγόρευε βιαστικά κι εκείνος να έγραφε πίσω από το πακέτο των τσιγάρων, ή σε μια ...χαρτοπετσέτα! Παραπέμπει στον νόμο 2638/98 (ΦΕΚ Α206) και ισχυρίζεται ότι αντικαθιστά την παράγραφο 2 του άρθρου 1. Αν όμως κάποιος θελήσει να δει την αρχική διατύπωση και προστρέξει στο αναφερόμενο ΦΕΚ, θα διαπιστώσει με έκπληξη ότι το πρώτο άρθρο του νόμου ...δεν έχει παράγραφο 2, αλλά μόνο μία!... Κι αυτό γιατί δεν αναφέρεται πουθενά ότι ο 2638, τροποποιήθηκε από τον νόμο 3450/2006, μεταξύ άλλων και ως προς τη διατύπωση του άρθρου 1, όπου και είχαν προστεθεί νέες παράγραφοι στην αρχική! Γιατί άραγε αυτή η σιωπή;

Αν τώρα κάποιος «περίεργος» θελήσει να δει και τί λέει η εισηγητική έκθεση του ν/σ για το συγκεκριμένο άρθρο, εκεί θα διαβάσει περίπου τα εξής: «...Με το άρθρο 44... που έχουν δίπλωμα Α',Β',Γ' τάξης καθίσταται ισότιμο με πτυχίο ΑΤΕΙ. Σκοπό της διάταξης αποτελεί η αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης με αποτέλεσμα την παροχή πραγματικής δυνατότητας δια βίου μάθησης των στελεχών ΛΣ-ΕΛΑΚΤ.»... Παρακάμπτω προς το παρόν ζητήματα ουσίας που διαστρεβλώνονται χωρίς σκέψη και που θα δούμε παρακάτω. Δεν μπορεί όμως να μείνει ασχολίαστο το γεγονός ότι ο συντάκτης φαίνεται και εδώ ότι, πέρα από σοβαρά προβλήματα με τη σωστή χρήση της γλώσσας, δυσκολεύεται να ξεχωρίσει το «στέλεχος Εμπορικού Ναυτικού» από το «στέλεχος ΛΣ-ΕΛΑΚΤ»! Έλεος!... Να πρόκειται για λάθη εκ παραδρομής, για προχειρότητα ή για άγνοια;  Και, σε τελική ανάλυση είναι αυτή εικόνα δημόσιου εγγράφου που δίνεται στη δημοσιότητα και μάλιστα με τη μορφή σχεδίου νόμου;

Ας αφήσουμε όμως τα αστεία. Τα πράγματα για την Ναυτική Εκπαίδευση (στο εξής Ν/Ε) ήταν και συνεχίζουν να είναι πολύ σοβαρά. Όλοι κόπτονται για την αναβάθμισή των πτυχίων, αλλά στην πραγματικότητα οι υπεύθυνοι του υπουργείου και οι εκάστοτε πολιτικοί προϊστάμενοί τους της δίνουν τόση αξία, όση μπορεί να έχει ένα «ορφανό» ανεκδιήγητο άρθρο σε ένα άσχετο ν/σ που περνάει στη ζούλα μέσα στις μέρες του Πάσχα.

3.- Ή ιστορίες για κλάματα;

Με αυτά και με τούτα, η σύγχυση και το αλαλούμ επί της ουσίας του δημοσιεύματος έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη και γίνεται εμφανής τόσο στα σχόλια όσων είχαν την τύχη(;) να συμμετέχουν στην αποκαλούμενη «διαβούλευση», όσο και στο περιεχόμενο και το νόημα του δημοσιεύματος, όπως εκφράζονται μέσα από τον ψευδεπίγραφο τίτλο του. Με τις ενστάσεις μου αυτές, δεν υπαινίσσομαι κάτι εναντίον των σχολιαστών της αποκαλούμενης διαβούλευσης. Το αντίθετο, αναγνωρίζω και σέβομαι κάθε άποψη γύρω από ένα θέμα σαν της ναυτικής εκπαίδευσης τόσο σοβαρό και τόσο ταλαιπωρημένο επί δεκαετίες. Πώς είναι δυνατόν όμως να διαμορφώσουμε άποψη, όταν το ζήτημα μας δίνεται διαστρεβλωμένα; Πράγμα που μας επαναφέρει στην ανάγκη να δώσουμε πρώτα ικανοποιητικές απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσα στην αρχή: Για ποια «αναβάθμιση» μιλάμε; Ποια πτυχία αναβαθμίζονται; Ποιο είναι το επίπεδο της παρεχόμενης Ν/Ε και πώς αναγνωρίζεται αυτό από την πολιτεία; Ποια η διαφορά πτυχίων και «διπλωμάτων»; Επίσης, πώς γίνεται μια «διαβούλευση» πάνω σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που αγγίζει σημαντικές πλευρές της ζωής επαγγελματιών και σπουδαστών ενός ολόκληρου κλάδου; Πού είναι οι σύλλογοι των σπουδαστών, τα επαγγελματικά σωματεία των εργαζομένων στο ναυτικό επάγγελμα, αλλά και άλλων εμπλεκομένων με τη Ν/Ε; Πώς είναι δυνατόν η εκφρασμένη (και σεβαστή) άποψη κάποιων να τροφοδοτεί τίτλους άρθρων όπως το «σπουδαστές ΑΕΝ – ναι στην αναβάθμιση των πτυχίων;»

Δεν πρόκειται να κάνω κάποια «βαθειά ανάλυση» εδώ. Το θέμα μας παραμένει, το προτεινόμενο άρθρο 44 του ν/σ., η σχέση του με την πραγματικότητα και το αναμενόμενο αποτέλεσμα από την εφαρμογή του. Και σε αυτό θα παραμείνω, αφού πρώτα ξεκαθαρίσουμε κάποιες λεπτομέρειες με την ιστορία.

4.- Η ιστορία της «αναβάθμισης»

Ο 2638/1998 με την ίδρυση των ΑΕΝ, έθεσε για πρώτη φορά με επίσημο τρόπο το ζήτημα της αναβάθμισης της Ν/Ε, των αποκτούμενων τίτλων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αξιωματικών ΕΝ. Παρά τους πανηγυρισμούς και τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, το μόνο που έμεινε ουσιαστικά μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα των ΑΕΝ, ήταν η διαδικασία της επιλογής ενός μέρους των εισακτέων μέσω πανελληνίων και μια θολή αναφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στο ίδιο τον νόμο δεν υπήρξε πρόβλεψη για τα πτυχία, ενώ ο όρος «τριτοβάθμια εκπαίδευση» αναφερόταν γενικά και αφηρημένα. Στην πορεία το θέμα τέθηκε πολλές φορές, χωρίς να δίνονται ξεκάθαρες απαντήσεις. Στην επίσημη φιλολογία του υπουργείου οι σχολές χαρακτηρίζονταν σπάνια σαν «τριτοβάθμιες», κυρίως σε διαφημίσεις προσέλκυσης νέων στο επάγγελμα.

Από την αρχή της συζήτησης ήταν φανερό σε πολλούς ότι υπό τις παρούσες συνθήκες και με το σε ισχύ πλαίσιο λειτουργίας, δεν θα μπορούσε να υπάρξει «ανωτατοποίηση» και ισοδυναμία των πτυχίων ΑΕΝ με των ΑΕΙ. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο για την εκπαίδευση και τα επαγγελματικά δικαιώματα, ο καταστατικός χάρτης για την εκπαίδευση στην Ελλάδα, η γενικότερη αντίληψη των υπευθύνων του (συναρμόδιου, για να μην πω μόνου αρμόδιου να έχει άποψη!) Υπουργείου Παιδείας αλλά και οι αντιδράσεις των  εφοπλιστών αποτελούσαν και αποτελούν τα βασικά εμπόδια προς αυτή την κατεύθυνση. Όσο η ναυτική εκπαίδευση δεν εντάσσεται στο Υπουργείο Παιδείας και δεν παίρνει τη μορφή και το περιεχόμενο πανεπιστημιακής (τεχνικής) εκπαίδευσης, στην ουσία δεν θα ξεφύγει από το επίπεδο της μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης- επαγγελματικής κατάρτισης και οι ΑΕΝ δεν θα πάψουν να βρίσκονται σε επίπεδο ΙΕΚ, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλό είναι το επίπεδο των παρεχόμενων σπουδών.

Ο νόμος 3450/2006 της κυβέρνησης Καραμανλή, είχε κυρίως την αποστολή της προώθησης της ιδιωτικής Ν/Ε (ΝΕΚΕ). Παρ’ όλα αυτά έπρεπε και για επικοινωνιακούς λόγους να ασχοληθεί και με το θέμα της «ανωτατοποίησης» και της ισοδυναμίας των πτυχίων. Επίσης το θέμα της «αναβάθμισης της Ν/Ε» συνέχιζε να είναι στην καυτή επικαιρότητα. Η κυβέρνηση ονομάζει τον νόμο ψευδεπίγραφα «.Αναβάθμιση και αναδιάρθρωση της ναυτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις.» (πάλι οι ...άλλες διατάξεις!) και για πρώτη φορά τολμά να αγγίξει το θέμα της ισοδυναμίας. Γνωρίζουν βέβαια οι συντάκτες ότι είναι εκτός κάθε συζήτησης οποιαδήποτε φόρμουλα ισοδυναμίας των πτυχίων και κάνουν ένα «λογικό άλμα»: Αντί να μιλήσουν για πτυχία, κάνουν μια λαθροχειρία και βάζουν στη συζήτηση τα ...διπλώματα Α’ Τάξης! Έτσι ξεφεύγουν αρχικά από το αδιέξοδο, αλλάζοντας τη βάση της συζήτησης και ταυτόχρονα μεταθέτοντας τη λύση μετά από μία δεκαετία. Αποκρύπτει όμως αυτό που είναι διάχυτο σε όλο το πνεύμα του νόμου. Ότι δηλαδή η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι γενικά αντίθετη σε κάθε συζήτηση αντιστοιχίας πτυχίων (ή ...διπλωμάτων τώρα πια), αν δεν έχει τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση του πλαισίου αυτής της αντιστοιχίας.

Το σύνολο σχεδόν των εμπλεκομένων στην Ν/Ε, εκπαιδευτικών, σπουδαστών αλλά και επαγγελματιών ναυτικών, είχαν καταγγείλει μέσω των συλλόγων και σωματείων τους τον 3450 σαν νόμο που, εκτός από την εισαγωγή από το παράθυρο της ιδιωτικής ναυτικής εκπαίδευσης, περιέπλεκε περισσότερο το αδιέξοδο της ισοτιμίας, χωρίς να προσφέρει τίποτε στην ουσιαστική αναβάθμιση της εκπαίδευσης για την οποία υπήρχε αδήριτη ανάγκη. Είχε αποκαλυφθεί με υπεύθυνο τρόπο και με επιχειρήματα ότι είναι άλλο πράγμα η πιστοποίηση μέσω των «πτυχίων» της παρεχόμενης εκπαίδευσης και άλλο πράγμα τα πιστοποιημένα μέσω των «διπλωμάτων» επαγγελματικά δικαιώματα. Ότι η ουσιαστική «ισοτιμία» των πτυχίων μπορεί να έρθει μόνο μέσα από μια πραγματική αναβάθμιση σε πανεπιστημιακό επίπεδο μιας αποκλειστικά δημόσιας Ν/Ε.  Μια αναβάθμιση που διαχρονικά απέφευγαν συστηματικά οι «υπεύθυνοι»  τόσο πριν και τον 2638, όσο και μετά τον 3450 και περιορίζονταν απλά σε μεγαλόστομες εξαγγελίες που στην πλειοψηφία τους έμεναν στα χαρτιά ή οδηγούσαν την κατάσταση σε νέα αδιέξοδα. Αδιέξοδα που συνεχίζονται άλυτα μέχρι σήμερα, παρά τις κατά καιρούς διακηρύξεις διαφόρων.

5.- Ποια είναι η κατάσταση σήμερα και πως προσπαθεί να την αντιμετωπίσει η τροπολογία φάντασμα;

Σήμερα που (συμπτωματικά;) συμπληρώνεται μια δεκαετία από την ψήφιση του 3450 και πλησιάζει ο καιρός να εμφανιστούν τα πρώτα διπλώματα Α΄ Τάξης με δικαίωμα «ισοτιμίας» με πτυχίο των ΑΤΕΙ, το θέμα έρχεται πάλι για συζήτηση μέσω μιας ορφανής και θαμμένης στα σκοτάδια ανεκδιήγητης τροπολογίας!... Συνοψίζοντας, μπορούμε από αυτήν την μικρή ιστορική αναδρομή να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα που αναμφισβήτητα ισχύουν και σήμερα:

α) Όσο η δημόσια ναυτική εκπαίδευση θα βρίσκεται αποκλειστικά κάτω από την εποπτεία του ΥΝΑ, του διαχρονικού στρατιωτικοποιημένου «παραμάγαζου» των εφοπλιστών και των κυβερνήσεων-πολιτικών εκπροσώπων τους, τόσο και τα αδιέξοδα θα οξύνονται, πραγματική ισοτιμία δεν πρόκειται να υπάρξει, και καμιά ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών δεν πρόκειται να υπάρξει. Το αντίθετο μάλιστα, η δημόσια εκπαίδευση θα καταρρέει, ο σπουδαστές θα εγκλωβίζονται και θα οδηγούνται προς την ιδιωτική εκπαίδευση, την οποία οι «καλοθελητάδες» προωθούν συστηματικά από την πίσω πόρτα.

β) Η αναβάθμιση της εκπαίδευσης σχετίζεται άμεσα και αποκλειστικά με το περιεχόμενο των σπουδών, τις προϋποθέσεις επιλογής διδασκόντων, τις διαδικασίες εισαγωγής, αξιολόγησης και τελικής πιστοποίησης των σπουδαστών. Από την άλλη, Η κατοχύρωση των «επαγγελματικών δικαιωμάτων» μετά την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών, είναι αποτέλεσμα άλλης διαδικασίας, που μόνο έμμεσα και μερικώς συνδέεται με τις σπουδές.

γ) Επομένως, όταν κάποιος επιχειρεί να αντιστοιχίσει τίτλο σπουδών (πτυχίο ΤΕΙ) με επαγγελματικό δίπλωμα (Πλοιάρχου ή Μηχανικού ΕΝ κάθε τάξης), θα πρέπει να ξέρει ότι διαπράττει από την αρχή ένα επικίνδυνο λογικό σφάλμα. Ο τίτλος σπουδών συγκρίνεται μόνο με τίτλο σπουδών γιατί μόνο εκεί υπάρχουν παράλληλα πρότυπα και προϋποθέσεις. Υπάρχουν βέβαια κάποιες (ελάχιστες) περιπτώσεις, όπου η επαγγελματική εμπειρία θεωρείται ότι ενισχύει το γνωστικό επίπεδο, αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι πολύ συγκεκριμένες, υφίστανται αυστηρό έλεγχο κάτω από το βάρος και του επαγγελματικού ανταγωνισμού, και πρέπει να είναι με σαφήνεια κωδικοποιημένες κατά τη θεσμοθέτησή τους. Συνήθως η αποκαλούμενη «συνάφεια του γνωστικού αντικειμένου» προσφέρει τη δυνατότητα πρόσβασης από ένα πτυχίο σε σπουδές ανώτερου επιπέδου για την απόκτηση ενός πτυχίου ανώτερης βαθμίδας, αλλά ποτέ δεν οδηγεί στην εξομοίωση των δύο πτυχίων. Αυτή η «συνάφεια» ισχύει και για το πτυχίο των ΑΕΝ, όπως είναι γνωστό και οδηγεί με προϋποθέσεις σε δικαίωμα φοίτησης σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ.

δ) Στην περίπτωσή μας, πέρα από τη «συνάφεια» που αναφέρω πιο πάνω, το πτυχίο των ΑΕΝ δεν έχει και δεν πρόκειται να αποκτήσει (εκτός κι αν γυρίσει ο κόσμος ανάποδα) σχέση ισοτιμίας με πτυχία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γιατί απλούστατα οι ΑΕΝ δεν ανήκουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση! Και δεν ανήκουν στην τριτοβάθμια, επειδή απλούστατα δεν τηρούνται οι ελάχιστες προδιαγραφές που προβλέπονται τόσο από τον ευρωπαϊκό χάρτη για την εκπαίδευση, όσο και από την ελληνική νομοθεσία. Στην πραγματικότητα, οι ΑΕΝ τυπικά ανήκουν στην μεταδευτεροβάθμια αδιαβάθμητη ουσιαστικά εκπαίδευση και αποτελούν σχολές επαγγελματικής κατάρτισης επιπέδου ΙΕΚ. Και αυτό συμβαίνει, ανεξάρτητα από το παρεχόμενο επίπεδο σπουδών, που ομολογουμένως είναι πολύ υψηλό, σύμφωνα και με τα διεθνή πρότυπα.

ε) Η προσπάθεια μέσω του ν.3450 να μετατεθεί το θέμα από τα πτυχία των ΑΕΝ στα διπλώματα πλοιάρχων και μηχανικών ΕΝ, πέρα από όσα περιγράφτηκαν πιο πάνω, πιστώνεται και με τη δημιουργία νέων προβλημάτων. Αρχικά δημιουργεί μια τελείως τραγελαφική κατάσταση: Πλοίαρχος ή Μηχανικός Α’, ηλικίας 35 περίπου χρόνων, μόλις έχει φτάσει στην κορυφή της καριέρας του, αποκτά βάσει νόμου πλήρη ισοτιμία με πτυχίο αποφοιτήσαντος από το τμήμα ...διοίκησης επιχειρήσεων ή ...ζωϊκής παραγωγής κάποιου ΤΕΙ. Για να το κάνει τί; Για να αναζητήσει μια θέση μεταπτυχιακού φοιτητή σε κάποιο τμήμα ναυτιλιακών σπουδών των υπαρχόντων ελληνικών οικονομικών πανεπιστημίων. Κάτι που μπορούσε να είχε κάνει με το τέλος των σπουδών του και το πτυχίο της ΑΕΝ, αν βέβαια υπήρχε και στην Ελλάδα Ναυτικό Πανεπιστήμιο τριτοβάθμιο! Αυτό όμως μπορούσε να επιτευχθεί, μόνο αν οι υπεύθυνοι όλα αυτά τα χρόνια δεν αντιμετώπιζαν την Ν/Ε σαν αποπαίδι. Αν δεν περιορίζονταν σε θορυβώδη πυροτεχνήματα από τη μια για να εξαπατήσουν και να παγιδεύσουν τη νεολαία με ψεύτικους «τριτοβάθμιους παραδείσους» και από την άλλη να αποφύγουν την ουσιαστική αναβάθμιση, αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο για την εισβολή των ιδιωτών.

6.- Η αλήθεια για την επίμαχη τροπολογία

Για να καταλάβουμε την ουσία της τροπολογίας, πρέπει να συγκρίνουμε τη διατύπωσή της με εκείνην που τροποποιείται. Η παράγραφος 2 λοιπόν του 2638/1998, όπως προστέθηκε σε αυτόν από την τροποποίηση του 3450/2006, αναφέρει:

«2. Το δίπλωμα του Εμπορικού Ναυτικού Α΄ τάξης καθίσταται ισότιμο με το πτυχίο των Τ.Ε.Ι. Η διάταξη ισχύει για τους εισακτέους στις Α.Ε.Ν. κατά το ακαδημαϊκό έτος 2005−2006 και εφεξής.»

Η παράγραφος που προτείνεται να την αντικαταστήσει λέει:

«2. Τα διπλώματα του Εμπορικού Ναυτικού Α’,Β’,Γ’ τάξης αποφοίτων Α.Ε.Ν και Α.Δ.Σ.Ε.Ν που έχουν συμπληρώσει θαλάσσια υπηρεσία δώδεκα (12) μηνών κατευθυνόμενης εκπαίδευσης, καθίστανται ισότιμα με τα πτυχία των Α.Τ.Ε.Ι. από το ακαδημαϊκό έτος 2005-2006 και εφεξής. Οι όροι και οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου σε προηγούμενα ακαδημαϊκά έτη καθορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.”

Η προχειρότητα είναι προφανής: Η «δωδεκάμηνη κατευθυνόμενη εκπαίδευση» είναι προαπαιτούμενο της απόκτησης πτυχίου και το πτυχίο προϋπόθεση απόκτησης διπλώματος Γ’. Ποιος ο λόγος λοιπόν της σχετικής αναφοράς; Και γιατί δεν αναφέρονται τα πτυχία, αντί των διπλωμάτων; Επίσης, η αρχική διατύπωση αναφέρει ότι «...ισχύει για τους εισακτέους ...2005-2006...», υπονοώντας τους πτυχιούχους από το 2010 και μετά. Η τροποποίηση απαλείφει την διατύπωση αυτή και μιλάει γενικά για το εκπαιδευτικό έτος 2005-2006. Δηλαδή; Τί νόημα έχει; Τί σηματοδοτεί το συγκεκριμένο έτος για τον ...ποιητή; Πέρα από το ότι μεταθέτει το ζήτημα της επέκτασης σε προηγούμενα έτη, σε κοινή υπουργική απόφαση (πράγμα απαράδεκτο για τέτοιας σημασίας θέμα), για ποιους ισχύει με βάση αυτή τη διατύπωση; Και μια τελευταία γενική ερώτηση: Δεν υπήρξε κανείς παρών να τους πει πώς συντάσσεται μια τροπολογία;

Θα ήταν ανάξιο να σχολιάσει κανείς περισσότερο την τροπολογία στο σύνολό της. Στην ουσία δεν προσφέρει τίποτε διαφορετικό από όσα γνωρίζουμε και αναφέρθηκαν πιο πάνω. Αναπαράγει τα αδιέξοδα που έχει θέσει το μέχρι σήμερα θεσμικό πλαίσιο, αλλά και οι διαχρονικές πρακτικές για την Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση. Ακόμα και η αναφορά στην επέκταση της εξομοίωσης και στα διπλώματα Β’ και Γ’, ή εκείνη που επιχειρεί να βάλει στη συζήτηση και την επέκταση σε παλιότερα διπλώματα ΑΕΝ και ΑΔΣΕΝ, συνεχίζει στην ίδια αδιέξοδη κατεύθυνση και μάλιστα επιτείνει τη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό από τα ουσιαστικά ζητήματα της Ν/Ε.

Στα γενικότερα πλαίσια της γελοίας προχειρότητας που δεν μένουν μόνο στην σύνταξη του κειμένου, αλλά φτάνουν μέχρι και τη σύλληψη της αρχικής ιδέας, η επέκταση της αποκαλούμενης «ισοτιμίας» στα διπλώματα Γ’, επιτείνει τη σύγχυση. Εδώ όμως αποκαλύπτεται και ο κορμός της εξαπάτησης: Πώς είναι δυνατόν να μιλάτε κύριοι για ισοτιμία διπλώματος Γ’ και όχι πτυχίου ΑΕΝ; Όλοι γνωρίζουμε ότι το πτυχίο της ΑΕΝ αποκτάται μετά από εξετάσεις και με τη συμπλήρωση των δύο εκπαιδευτικών πλόων, συνολικά 12 μηνών. Το Δίπλωμα Γ’ αποκτάται σχεδόν αυτόματα με την επίδειξη του πτυχίου και της θαλάσσιας υπηρεσίας 12 μηνών. Τί παραπάνω λοιπόν έχει το δίπλωμα Γ’ από το πτυχίο σπουδών, ώστε το πρώτο να είναι άξιο ισοτιμίας με πτυχίο ΤΕΙ, ενώ το δεύτερο να αποκλείεται ως «υποδέεστερο»;

Αιδώς Αργείοι!... Φτάνει πια η κοροϊδία!...

 

7.- Επίλογος και μια άποψη για το δημοσίευμα.

Από όσο γνωρίζω μέχρι τώρα, τα συνδικαλιστικά όργανα των σπουδαστών, των εκπαιδευτικών της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης και τα επαγγελματικά σωματεία των ναυτικών αξιωματικών ΕΝ, εξέφραζαν διαχρονικά και συνεχίζουν να έχουν πάγιες θέσεις υπέρ της ουσιαστικής αναβάθμισης της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης. Κατήγγειλαν τον νόμο 3450 και πάλεψαν για την απόσυρσή του και στη συνέχεια για την τροποποίησή του. Πάγια αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας αλλά και των επαγγελματιών του κλάδου, από πριν ακόμα την εποχή της ψήφισης του 2638, υπήρξαν:

α) η διαφύλαξη του αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα της παρεχόμενης Ν/Ε

β) η αποδέσμευσή της από το υπουργείο Ναυτιλίας και η ένταξή της στο Υπουργείο Παιδείας

γ) Η με ευθύνη της πολιτείας ουσιαστική αναβάθμιση του περιεχομένου σπουδών, των διδασκόντων, των υποδομών κλπ. ώστε η παρεχόμενη εκπαίδευση να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες για υψηλό γνωστικό επίπεδο των ναυτικών μας.

δ) Η δημιουργία σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ενός Ναυτικού πανεπιστημίου, όπως συμβαίνει σε μια σειρά ανεπτυγμένες χώρες με ναυτική παράδοση. Μια εξέλιξη που όχι μόνο θα έλυνε το θέμα της ισοτιμίας των πτυχίων για πάντα, αλλά θα αποτελούσε και ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη ενός σημαντικού κλάδου της οικονομίας.
Πού βρίσκονται όλοι αυτοί οι φορείς σήμερα; Είχαν ενημερωθεί για τη «δημόσια διαβούλευση»; Ποια είναι η άποψή τους και η πρότασή τους για την επίμαχη τροπολογία; Αυτά είναι ουσιαστικά ζητήματα που πρέπει να ξέρουμε. Και όχι ένα δημοσίευμα βιαστικό, γραμμένο στο πόδι, και με τον ψευδεπίγραφο και αποπροσανατολιστικό τίτλο «Σπουδαστές ΑΕΝ: Ναι στην αναβάθμιση των πτυχίων»! Γιατί πώς να το κάνουμε; Οι τρείς σπουδαστές που συμμετέχουν (μάλλον τυχαία) και τους οποίους εκτιμώ και σέβομαι για το εμφανές αξιέπαινο ενδιαφέρον τους και τις απόψεις τους, φαίνεται ότι βρίσκονται σε σύγχυση, ως προς τη διαφορά πτυχίων και διπλωμάτων, αλλά και ως προς την ιστορία του θέματος. Και οπωσδήποτε δεν υποκαθιστούν τους φορείς των σπουδαστών, ώστε να δικαιολογείται ο τίτλος του δημοσιεύματος. Αλλά και ποιος άλλος μπορεί να διαμορφώσει καθαρή εικόνα και στέρεα άποψη για το τί είναι σωστό και ωφέλιμο μέσα σε τέτοιο αλαλούμ;

Σαν κατακλείδα:

Δεν υπάρχει καμιά «αναβάθμιση» πτυχίων στην τροπολογία, ούτε και καμιά αναβάθμιση της Ναυτικής Εκπαίδευσης. Εκείνο που υπάρχει είναι από τη μια η παραδοσιακή προχειρότητα και ο πατροπαράδοτος φαρισαϊσμός. Και από την άλλη αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται γιατί νιώθουν στις πλάτες τους τις συνέπειες. Στην περίπτωσή μας οι σπουδαστές και οι οικογένειές τους.

 Θα περιμένω λοιπόν να δω τις εξελίξεις και την πορεία αυτής της ανεκδιήγητης τροπολογίας. Θα περιμένω να ακούσω τις απόψεις των συνδικαλιστικών φορέων. Και θα συμπαρατάσσομαι πάντα με όσους πονούν το ναυτικό επάγγελμα και τη ναυτική εκπαίδευση. Και όχι με τους επώνυμους και ανώνυμους γραμματείς και φαρισαίους που διαχρονικά εργάζονται για την εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων.

 

Θεσσαλονίκη, 20 Μαΐου 2016

 

Κων. Χ. Χαραλαμπίδης 

Συνταξιούχος ναυτικός

Πρώην καθηγητής ΑΕΝ