Ντο δουλείαν έχομεν με τας ντενεκέδας;...

Στις αρχές; Του ’60, τότε που η ΕΔΑ ήταν στα πάνω της, είχαν ρωτήσει τον αείμνηστο Πρόεδρό της, Ι. Πασαλίδη, γιατί δεν είχε πάει σε μια δεξίωση που είχε δώσει ο βασιλιάς και είχαν παρευρεθεί όλοι οι αρχηγοί των άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων. Ο αξέχαστος μπαρμπα-Γιάννης απάντησε στη μητρική του διάλεκτο, τα ποντιακά:
«Και ποίος θα είναι σην δεξίωσην;

Ο Μποδοσάκης; Τα λίρας (έχει) με τας ντενεκέδας

Ο Ευταξίας; Τας λίρας με τας ντενεκέδας

Ο Δημητριάδης; Τας λίρας με τας ντενεκέδας

Ντο δουλείαν έχω εγώ παιδί μ’ με τας ντενεκέδας;

Είμαι κι εγώ ένας στους πολλούς. Δεν έχω καράβια, εργοστάσια ή τράπεζες, δεν είμαι μεγαλομέτοχος ή στέλεχος. Δεν έχω βίλες και σαλέ, υπηρέτες, πισίνες, δεν πάω διακοπές στα Σεν Μόριτς. Μια ζωή στον αγώνα για την επιβίωση, την καλυτέρευση των συνθηκών, για την οικογένεια, τα παιδιά. Μια ζωή στο κυνήγι του ονείρου και της γνώσης. Και τώρα που το ταξίδι κοντοζυγώνει, παρατηρώ τα γύρω μου και στοχάζομαι.