Γιατί ...blogging;

Αισθάνομαι περίεργα… Τι δουλειά έχω εγώ με αυτά; Και πως μου ήρθε ξαφνικά και το σκέφτομαι συνέχεια; 

Να μερικές απαντήσεις που μου έρχονται άναρχα στο μυαλό…

Γιατί…

-       - και η κουτσή Μαρία έχει…

-       - νιώθω την ανάγκη να πω αυτά που με πνίγουν…

-       - με ενοχλεί ο καθημερινός κατά συρροή ομαδικός βιασμός της λογικής…

-       - δε με νοιάζει αν με ακούει κανείς σήμερα, αλλά θέλω να μπορεί να τα βρει κάποιος όποτε και αν ενδιαφερθεί…

-       - πολλά από όσα σκέφτομαι δεν είμαι βέβαιος ότι είναι σωστά...

-       - βαριέμαι μερικές φορές μόνος μου...

-       - ένας καλόπιστος διάλογος, βοηθάει όσο σκληρός και αν είναι...

-       - δεν μπόρεσα ποτέ να κρατήσω ημερολόγιο, αν και έζησα σε πολλές περίεργες καταστάσεις…

-       - ακόμα θυμάμαι κάποια γεγονότα από τη ζωή μου και την εποχή μου...

-       - κάποιοι μερικές φορές μου λένε «τα είπες πολύ ωραία…», αλλά εγώ έχω ξεχάσει τι είπα…

-       - τα γραπτά μένουν…

-       - μερικοί εξυπνάκηδες μου τη βγαίνουν με το κλασικό «όχι, δεν το είπες έτσι, αλλοιώς το είπες»...

-       - την ιστορία μπορείς να την ερμηνεύεις κατά την εποχή σου, τα γεγονότα όμως δεν αλλάζουν…

-       - δεν έχω λεφτά για διακοπές και πρέπει να βρω κάτι να κάνω καλοκαιριάτικα...

-       - όλο και κάποιος θα θέλει να μου φωνάξει «σταμάτα… λες βλακείες»…

-       - μερικά γεγονότα δεν μπορεί να περνάνε ασχολίαστα…

-       - όσο και αν δηλώνω «αναχωρητής» από τα κοινά, το σαράκι δεν βγαίνει άπαξ και μπει για πρώτη φορά…

-       - στο κάτω κάτω αξίζει να δοκιμάσω και εδώ τις δυνάμεις μου…

Να γιατί …blogging !...

Και η πορεία θα δείξει…