Ο ποιητής της θάλασσας... του έρωτα... του πόνου... της φαντασίας... της αλήθειας...
103 χρόνια από τη γέννησή του... Άραγε πόσες γεννιές ακόμα θα τον θεωρούν όχι απλά έναν καλό ποιητή, αλλά τον "δικό τους άνθρωπο";
Σαν παιδί ήθελα να γίνω ναυτικός... Μέχρι να μεγαλώσω και να μπορέσω να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, η φαντασία μου οργίαζε με κάποια από τα ποιήματά του που είχαν βρεθεί τυχαία στα χέρια μου... Σαν έφηβος, ερωτεύτηκα χαράζοντας στο θρανίο δίστιχά του, να τα διαβάσει η "καλή μου" του θηλέων που θα ερχόταν στην απογευματινή βάρδια... Μεγαλύτερος πια, στα χρόνια της μεταπολίτευσης είχα πάρει μεγάλη χαρά όταν έμαθα ότι στην κατοχή συμμετείχε ενεργά στην εθνική αντίσταση από τις γραμμές του ΚΚΕ... Και πάντα ένιωθα υπερήφανος που μπορούσα σαν ναυτικός να εξηγώ το ναυτικό γλωσσάρι αλλά και τις ναυτικές εικόνες που στολίζουν το έργο του, στους στεριανούς που τον διάβαζαν και ήθελαν να τον νιώσουν καλύτερα...
Ψάχνοντας να βρω υλικό στο διαδίκτυο, έπεσα επάνω σε ένα εξαίρετο αφιέρωμα στη διεύθυνση:http://www.lifo.gr/team/sansimera/35244
Αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη... Θα βρει κανείς πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό, βιογραφικό, αποσπάσματα από τα έργα του, τις εκδόσεις τους, μελοποιήσεις, πίνακες εμπνευσμένους από τα ποιήματά του, του Τσαρούχη, του Μόραλη και άλλων, μια "φανταστική" συνέντευξη, συνδέσμους με παραπομπές σε συμπληρωματικό υλικό και τόσα άλλα. Μπράβο στη δουλειά και τις ώρες που διέθεσε ο συντάκτης του αφιερώματος. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα...
Όσο για μένα, παραθέτω κλείνοντας το πιο αγαπημένο μου από τα ποιήματά του, με τη συντροφιά του οποίου είχα περάσει ατέλειωτα μοναχικά εφηβικά βράδια... Αλλά και αφού ταξίδεψα και γνώρισα τη ζωή της θάλασσας σαν ναυτικός, ένιωθα και νιώθω ρίγη να με διαπερνούν όποτε το διαβάζω ή το ακούω...
No comments:
Post a Comment