Monday 23 December 2013

Ευρώπη... O υποστηρικτής της αναταραχής στην Ουκρανία...


Γράφει ο Leon Camus
Απόδοση στα ελληνικά: Κ.Χ.
 Ενώ τα μέσα ενημέρωσης μας μεθούν με την τους "συμβολισμούς" στην κηδεία του Μαντέλα , προσπαθώντας να προωθήσουν μια νέα σάλτσα κοσμοπολίτικης ειδωλολατρίας, στην Ουκρανία συμβαίνουν ακραία και σοβαρά γεγονότα. Στην Ουκρανία, που αποτελεί ταυτόχρονα την κοιτίδα των Ρώσων της Ευρώπης. Όταν οι Ρως και οι Βάραγγες, αφού διέσχισαν θυελλώδεις θάλασσες και ανέβηκαν με κόπο στενά ορμητικά ποτάμια, βρέθηκαν τελικά στις ακτές της, από όπου και ξεκίνησαν να επεκτείνουν τα κράτη τους και να εγκατασταθούν σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Είναι πιθανός ένας εμφύλιος πόλεμος; Ίσως όχι, αλλά η επανάληψη της Πορτοκαλί Επανάστασης» του 2004, με το ενδεχόμενο να μετατραπεί σε ξέσπασμα βίας, φαίνεται σαν μια πολύ πιθανή εξέλιξη. Ειδικά στο πλαίσιο μιας ολοένα και πιο εκρηκτικής Ανατολής, με τους εχθρούς της ειρήνης, Ριάντ, Παρίσι, Τελ Αβίβ, Ουάσιγκτον, να μην σταματούν την υποδαύλιση των συγκρούσεων.

Ποιος δε βλέπει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή η αναγνωρίσιμη οντότητα των Βρυξελλών, που ενσαρκώνεται από μια χούφτα ολιγάρχες, με τους Μάρτιν Σούτλτς, Μπαρόζο και τους υπόλοιπους αχυρανθρώπους τους όπως ο Stooges ή ο Aston van Rompuy, είναι στη χειρότερη περίπτωση ένας υποκινητής πολέμων και στην καλύτερη ένας προθάλαμος εντάσεων; Αρκεί να μελετήσει κανείς την κατάσταση στο Κίεβο για να πειστεί.

Μήπως δεν είναι η άκαιρη πρόταση από τις Βρυξέλλες για τη δημιουργία μιας προνομιακής εταιρικής σχέσης με την Ουκρανία που «όπλισε» την ένταση και αποσταθεροποίησε την χώρα; Επειδή δεν χρειαζόταν να είναι κανείς μέντιουμ για να προβλέψει την αντίδραση της Ρωσίας, καθώς το Κρεμλίνο είναι πάντα πολύ ευαίσθητο όταν οι «Ατλαντιστές» τολμούν να βάλουν πόδι στις παρυφές του υπογάστριού του.
Το είδαμε όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλησαν να αναπτύξουν τα ραντάρ ανίχνευσης στης Βαλτική και την Ανατολική Ευρώπη και πυραύλους αναχαίτισης της «πυραυλικής ασπίδας» με το πρόσχημα της προστασίας της Δύσης από επίθεση του ιρανικού πυρηνικού διηπειρωτικού οπλοστασίου! Σε απάντηση η Μόσχα είχε εκ των προτέρων τοποθετήσει το δικό της υπερηχητικό όπλο " Iskender " στο Καλίνινγκραντ [ Konigsberg ]. Με τον ίδιο τρόπο, το 2008 , όταν η Γεωργία, υποστηριζόμενη από την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ , είχε την απρονοησία να δοκιμάσει στη Νότια Οσετία την αποφασιστικότητα της Μόσχας να μην αφήσει τη Δύση να περπατήσει στα παρτέρια της, η απάντηση ήταν κεραυνοβόλα. Κατέλαβε και τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία που είχαν την ευκαιρία στο τέλος της σύγκρουσης ,να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους κάτω από την ομπρέλα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στην πραγματικότητα, αυτή η σύγκρουση περιορίστηκε στο χώρο και το χρόνο - διήρκεσε οκτώ ημέρες μέχρι την κατάπαυση του πυρός - ήταν , ωστόσο, ένας πόλεμος που θα είχε εύκολα οδηγήσει σε πλήρη κατοχή της Γεωργίας ... αν δεν είχε υπάρξει η παρέμβαση του κ. Σαρκοζί , η χώρα του οποίου , τη Γαλλία , στη συνέχεια ανέλαβε την εκ περιτροπής προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου .

Στη συνέχεια, η Γεωργία και η Ουκρανία, με την υποκίνηση των νέων «φίλων» τους, έβαλαν υποψηφιότητα για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Προσχώρηση που ήταν σε θέση να δημιουργήσει στο μέλλον τις προϋποθέσεις για αντιπαραθέσεις σε ένα διαφορετικό επίπεδο από εκείνο που ορίζεται με το άρθρο 5 της Ατλαντικής Συμφωνίας και που ορίζει την υποχρέωση έμπρακτης αλληλεγγύης προς ένα από τα μέλη της, όταν αυτό δέχεται επίθεση.

Η πορτοκαλί επανάσταση σαν μέσο εκβιασμού 
Στην πραγματικότητα, αυτή η σύγκρουση ήταν σε εξέλιξη από το 2004 και την άνοδο στην κυβέρνηση του αμερικανο-γεωργιανού Σαακασβίλι[1] στη διάρκεια της «επανάστασης των ρόδων» το Νοέμβριο του 2003 . Θα προηγηθεί κατά ένα έτος από την «πορτοκαλί επανάσταση», που θα έφερνε επίσης στην Ουκρανία μια φιλοαμερικανική ομάδα με επικεφαλής τον Βίκτορ Γιούσενκο[2] , που υποστηριζόταν και χρηματοδοτούνταν σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, με την προκάλυψη του «Ιδρύματος για την Ανοικτή Κοινωνία», του Αμερικανού δισεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος[3]. Το 2013 η κατάσταση είναι περισσότερο σύνθετη. Η «πορτοκαλί επανάσταση» το Νοέμβριο του 2004, έχει ξεθυμάνει , η φιλοδυτική κυβέρνηση που πήρε τον έλεγχο τον Ιανουάριο του 2005 θα αρχίσει πολύ γρήγορα να ραγίζει, ειδικά μετά το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και την απόλυση της πρωθυπουργού Γιούλια Τιμοσένκο. Η «κυρία» αυτή, χάρη στην κλίση της προς εκβιαστικές συμπεριφορές, αλλά και τη γενικότερη ανικανότητά της, βρέθηκε στη φυλακή τον Οκτώβριο του 2011, καταδικασμένη σε επταετή κάθειρξη για κατάχρηση εξουσίας σχετικά με τις συμβάσεις του φυσικού αερίου που υπεγράφη το 2009 μεταξύ της χώρας της και της Ρωσίας! Καταδίκη προφανώς πλήρως αιτιολογημένη με βάση τις κατηγορίες για κακοδιοίκηση και κατάχρηση εξουσίας και τα στοιχεία που προσκομίστηκαν.

Αλλά το μάθημα δεν εκτιμήθηκε όσο έπρεπε ούτε στην Ουάσιγκτον, ούτε στις Βρυξέλλες . Πέρα από αυτό, τα μέσα που διατίθενται για να κινήσουν πάλι την ανατρεπτική μηχανή, αλλά και ο τελικός στόχος, βρίσκονται στο ύψος των απαιτήσεων: Το διακύβευμα παραμένει η απόσπαση της Ουκρανίας από τη ρωσική τροχιά και η πρόσδεση και ρυμούλκησή της από το «πλοίο των τρελών» μιας Ευρώπης που παραπαίει ... Έτσι , στις πρόσφατες ταραχές στο Κίεβο είδαμε το ντεμπούτο των νεαρών Τατάρων της Κριμαίας να πλαισιώνουν τις διαδηλώσεις. Τα μέλη του κινήματος Azatlyk [ Ελευθερία ] του Nail Nabiullin , που μάχονται για μια Μεγάλη Τουρκία και που υποστηρίζονται κατά περίπτωση είτε από τροτσκιστές - όπως το Μέτωπο της Ρωσικής Αριστεράς του Σεργκέι Udaltsov, είτε από την κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Erdoğan . Κάποιοι από αυτούς μόλις επέστρεψαν - προφανώς μέσω της Τουρκίας – από τα θέατρα του συριακού εμφύλιου, όπου είχαν εκπαιδευτεί σε αντάρτικη τζιχάντ, εναντίον του μπααθικού καθεστώτος.

Σημειώνουμε επίσης  τις ομοιότητες των μεθόδων λειτουργίας των νέων «επαναστατών» του Κιέβου σε ζητήματα επικοινωνίας… Στις 9 Απριλίου του 2003 , στη Βαγδάτη , στην Πλατεία Ferdaous, κάποιες ομάδες μισθοφόρων "αντιπάλων του καθεστώτος", υπό την επίβλεψη του αμερικανικού στρατού, γκρέμισαν το άγαλμα του Σαντάμ Χουσεΐν. Μόνο μια βαθιά μυωπία εμπόδισε τους παρόντες δημοσιογράφους - και τις αίθουσες ειδήσεων - για να δουν ότι επρόκειτο για χοντροκομμένη σκηνοθεσία. Στις 8 Δεκεμβρίου στο Κίεβο, ήταν η σειρά του αγάλματος του Λένιν να γκρεμιστεί από τη βάση του, στην πλατεία της Ανεξαρτησίας[4]. Κανείς δεν θα κλάψει γι’ αυτό. Σύγκριση φυσικά δεν μπορεί να γίνει, αλλά η θεαματική ομοιότητα μεταξύ των δύο αυτών "happenings" είναι πολύ ισχυρή για να είναι τελείως τυχαία… ίδιες ενέργειες , ίδιοι στόχοι , ακόμα και το ίδιο είδος των «ηθοποιών» … γιατί τελικά αρκεί απλά να ανοίξει κάποιος τα μάτια για να δει ότι τα πλήθη που έχουν κινητοποιηθεί στο Κίεβο αποτελούνται κυρίως από νεαρούς άνδρες και ότι η ανάμειξη των κοινωνικών τάξεων μοιάζει να έχει μειωθεί στην απλούστερη έκφραση της . Στους διαδηλωτές είναι φανερή μια ομοιογένεια που εγείρει νέα ερωτήματα!

Το Κέντρο είναι απρόσιτο , η επίθεση απλώνεται στις παρυφές
 Στις 19 Σεπτεμβρίου , ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν δημοσίευσε σε ανοιχτή στήλη της αγγλικής έκδοσης της Πράβδα, μια ανοιχτή επιστολή προς τους πολίτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας με τον αρκετά αγενή τίτλο: «Οι Ρώσοι αξίζουν κάτι καλύτερο από τον Πούτιν». Μια απάντηση στον Ρώσο πρόεδρο, ο οποίος είχε εκφράσει μέσα από τις στήλες των New York Times , τις απόψεις του για τη συριακή σύγκρουση λίγο νωρίτερα. Ο Μακέιν έγραψε απευθυνόμενος σε πρώτο πρόσωπο και χωρίς περιστροφές προς τους Ρώσους αναγνώστες : « Νομίζω ότι θα πρέπει να είστε σε θέση να ζείτε σύμφωνα με αυτό που σας υπαγορεύει η συνείδησή σας, και όχι σύμφωνα με αυτό που σας υπαγορεύει η κυβέρνησή σας" ... "Θέλω να διαλύσω τα ψέματα των ρώσων ηγετών που σκοπεύουν να παραμείνουν στην εξουσία και να δικαιολογήσουν τη διαφθορά τους ... Οι φίλοι του Πούτιν είναι τύραννοι." Σαν συνέπεια των παραπάνω, ο Πούτιν είπε ότι «δε θα τεθεί σε διαμάχη με κάποιον που ζει στην άλλη πλευρά του ωκεανού." [Rfi.fr19spt13 ] .

Αυτός είναι ο ίδιος McCain που στις 17 Απριλίου 2007 , στην προεκλογική εκστρατεία του 2008 , τραγούδησε το "bomb, bomb, bomb Iran" πάνω στο σκοπό ενός χιτ των Beach Boys[5]. Είναι πάντα ο ίδιος άνθρωπος που πριν λίγες μέρες, στις 15 Δεκεμβρίου απευθύνθηκε σε σχεδόν 200.000 διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στην Μαϊντάν [Πλατεία Ανεξαρτησίας] για να ζητήσουν την παραίτηση του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς ... Ο ίδιος ο πρόεδρος, θα πρέπει στις 17 να πάει στη Μόσχα ο πρωθυπουργός του Serhiy Αρμπούζωφ ήταν έτοιμος να ανακοινώσει την περασμένη εβδομάδα , μια επικείμενη «συμφωνία σύνδεσης και ελεύθερου εμπορίου» με τις Βρυξέλλες. Τελικά, αντί για την υπογραφή της συμφωνίας, μια οικονομική βοήθεια ύψους 20 δις € ευρώ θα χορηγηθεί στην Ουκρανία μαζί με την βοήθεια στη διαπραγμάτευση ενός δανείου από το ΔΝΤ! Το καρότο είναι μεγάλη, αλλά πιο ... νόστιμο. Σημειώστε , τέλος, ότι τα χρήματα δε λείπουν, όταν πρόκειται να διαφθείρουμε κράτη!

Τελικά, και ενώ οι κυνικοί που μας κυβερνούν ζητούν να παίρνουν χωρίς να δίνουν, οι Ουκρανοί γοητευμένοι από τα λαμπυρίζοντα καθρεφτάκια των θαυμάτων του ευρωπαϊσμού, κάποια στιγμή θα βρουν το πικρό χάπι της πραγματικότητας και θα πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτήν υπό την απειλή της διακοπής των παροχών… Όταν θα πρέπει να εγκαταλείψουν όλες τις ανόητες χαριτωμενιές που τους δόθηκαν απλόχερα με το ωραίο περιτύλιγμα του ευρωπαϊσμού. Θα ζήσουν αυτό που ζούμε όλοι μας: Εξυγιαντική δικτατορία, συναινετική τυραννία, πολιτική ορθότητα, ακραία ανοχή κλπ. κλπ. Ό, τι αρνείται να παραχωρήσει στους Ρώσους, αυτό το τέρας ο Πούτινμ για τον οποίο, το ζήτημα είναι απλό: όταν το κέντρο είναι απρόσιτα ή απόρθητο , είναι αναγκαίο να προβεί σε ελιγμούς περικύκλωσης, παίζοντας την περιφέρεια απέναντι από το κέντρο . Κίεβο εναντία Μόσχας!
Σχόλιο του Alexei Pushkov , Ρώσου βουλευτή στη Δούμα: « Οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών που εμπλέκονται άμεσα στο πολιτικό μπρα ντε φερ της Ουκρανίας ... Θέλουν να δημιουργήσουν ένα νέο αποικιακό καθεστώς ; " [ Courrrierinter.com16déc13 ] . Τέλος πάντων η επίσκεψη Μακέιν, χωρίς να συνιστά casus belli , δεν είναι λιγότερο πρόκληση από όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ. Στην Ουάσιγκτον, οι αντίπαλοι του Ομπάμα είναι αρκετά πιο ισχυροί και δεν σκοπεύουν να παραιτηθούν εύκολα. Η κυβέρνηση των δημοκρατικών θα έχει να αντιμετωπίσει σύντομα τις έντονες πιέσεις, κυρίως στο θέμα της ενδιάμεσης συμφωνίας για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.

Σημειώσεις
( 1 ). Ο Σαακασβίλυ σπούδασε στις ΗΠΑ με υποτροφία του αμερικανικού Υπουργείου εξωτερικών και εργάστηκε στη Νέα Υόρκη, σε αμερικανικό δικηγορικό γραφείο.
( 2 ) Την ώρα που οι διαδηλωτές του Κιέβου, συγκρούονται με  την αστυνομία, η ΕΕ διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ μια "διατλαντική συνεργασία στο εμπόριο και τις επενδύσεις". Με δυο λόγια, την ίδρυση, ή μάλλον τη θεσμοθέτηση  μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών... Κάτι που ήδη ισχύει ντε φάκτο, αλλά αν ισχύσει η συμφωνία, θα επιτρέψει στα κράτη της Βόρειας Αμερικής να πλημυρίσουν την ευρωπαϊκή αγορά με νοθευμένα προϊόντα σε πολύ χαμηλές τιμές που θα διαλύσουν τον αγροτικό μας τομέα: Πουλερικά με χλώριο, βοοειδή με ορμόνες, δημητριακά γενετικά τυροποποιημένα και τόσα άλλα.

( 3 ) Η OSF , γνωστή μέχρι το 2010 με το όνομα του Open Society Institute είναι ένα δίκτυο που δημιουργήθηκε το 1993 από τον Αμερικανό δισεκατομμυριούχο George Soros, ουγγρικής καταγωγής , προκειμένου να προωθηθεί η "δημοκρατική διακυβέρνηση" , τα ανθρώπινα δικαιώματα οι «φιλανθρωπικές» και «κοινοτιστικές οργανώσεις, συνδικάτα και όλο το φάσμα των κοινωνικών εκείνων δομών, χρήσιμων για να προσεταιριστούν τους καθυστερημένους λαούς και να τους προσηλυτίσουν στις νέες ιδεολογικές δομές και τις αρετές της ακραίας ανεκτικότητας. Ανάμεσα στις λαμπρές δράσεις του περιλαμβάνονται: Η Optor , παράνομη αντάρτικη οργάνωση που ηγείτο του αγώνα κατά του Σέρβου προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2000΅… η CEDAR, το πρώτο ευρωπαϊκό δίκτυο των μουσουλμάνων επαγγελματιών… η « Quadrature du Net» (οργάνωση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών στο Διαδίκτυο), στη Ρουμανία… το «Gay Fest» , ετήσια φεστιβάλ gay στο Βουκουρέστι… τη Συλλογικότητα κατά της ισλαμοφοβίας στη Γαλλία… ή τον σχηματισμό της οργάνωσης «αιγυπτίων bloggers», οι οποίοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην άνοδο στην εξουσία του Morsi ... Και Τέλος η «Pora» (Επιτέλους!)… Αστική οργάνωση για την (μη – βίαιη) αντίσταση της ουκρανικής νεολαίας, που υποστηρίζει τη δημιουργία μιας «αληθινής» εθνικής δημοκρατία ς» . Ιδρύθηκε το 2004, με κονδύλια από το National Endowment for Democracy του Τζ.. Σόρος και διπλωματών της Καναδικής Πρεσβείας, με δεδηλωμένο στόχο το «συντονισμό της αντιπολίτευσης της νεολαίας στην κυβέρνηση». Η «Pora» , ένας από τους πρωταγωνιστές πρώτης γραμμής της Πορτοκαλί Επανάστασης , διευθύνθηκε στα πρώτα δ΄πυσκολα βήματά της από πρώην στελέχη και καθοδηγητές της Optor που αναφέρεται παραπάνω..
( 4 ) Βλέπε το γεμάτο ειρωνία σχόλιο της Marie Delarue: " Ουκρανία : «Ο Λένιν καταρρίφθηκε... όπως ο Σαντάμ» bdvoltaire.fr 10 Δεκ. 2013 .
( 5 ) wikipedia.org / wiki / Bomb_Iran # John_McCain_controversy


Αναδημοσίευση από geopolintel.fr

No comments:

Post a Comment